Sonntag der hl. Maria der Ägypterin (Fünfter Sonntag der Fastenzeit)

Lesungen in der Göttlichen Liturgie (Basilius-Liturgie)

Απόστολος, Προς Εβραίους (θ‘ 11-14)

Ἀδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ‘ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι‘ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. Εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ραντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;

Απόδοση στη νεοελληνική:

Αδελφοί, όταν ήρθε ο Χριστός ως αρχιερέας, των μελλοντικών αγαθών, μπήκε απ‘ τη μεγαλύτερη και τελειότερη σκηνή, η οποία δεν είναι χειροποίητη, δεν είναι δηλαδή απ‘ τον κόσμο αυτό· μπήκε μια για πάντα στα Άγια των αγίων όχι με αίμα τράγων και μόσχων αλλά με το δικό του αίμα και εξασφάλισε αίωνια λύτρωση. Διότι άν το αίμα τράγων και ταύρων και το ράντισμα με στάχτη απο δαμάλι, αγιάζει τους μολυσμένους, όσον αφορά την εξωτερική καθαρότητα, πόσο περισσότερο το αίμα του Χριστού, ο οποίος, δια του αιωνίου Πνεύματος, προσέφερε τον εαυτό του άμωμο θυσία στο Θεό, να καθασίσει τη συνείδησή σας απο νεκρά έργα, ώστε να λατρεύουμε τον ζωντανό Θεό.

Epistel (Hebr 9,11-14):

Brüder, Christus ist gekommen als Hoherpriester der künftigen Güter; und durch das erhabenere und vollkommenere Zelt, das nicht von Menschenhand gemacht, das heißt nicht von dieser Welt ist, ist er ein für allemal in das Heiligtum hineingegangen, nicht mit dem Blut von Böcken und jungen Stieren, sondern mit seinem eigenen Blut, und so hat er eine ewige Erlösung bewirkt. Denn wenn schon das Blut von Böcken und Stieren und die Asche einer Kuh die Unreinen, die damit besprengt werden, so heiligt, dass sie leiblich rein werden, wieviel mehr wird das Blut Christi, der sich selbst kraft ewigen Geistes Gott als makelloses Opfer dargebracht hat, unser Gewissen von toten Werken reinigen, damit wir dem lebendigen Gott dienen.

Ευαγγέλιο, Κατά Μάρκον (ι‘ 32-45)

Εν ταῖς ημέραις ἐκεῖναις, παραλαβὼν ὁ Ἰησοῦς τοὺς δώδεκα μαθητάς, ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν, ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται. Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες· διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τί θέλετε ποιῆσαί με ὑμῖν; Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. Δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δυνάμεθα. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· τὸ μὲν ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω πίεσθε, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε· Τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίμασται. Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου. Ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς λέγει αὐτοῖς· οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν· οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Τις μέρες εκείνες, πήρε κατά μέρος τους δώδεκα μαθητές και άρχισε να τους λέει τα μέλλοντα να του συμβούν, ότι, «Ιδού, ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και τους γραμματείς και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς. Θα τον εμπαίξουν και θα τον μαστιγώσουν, θα τον φτύσουν και θα τον θανατώσουν και την Τρίτη ημέρα θα αναστηθεί». Τον πλησιάζουν ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, οι γοὶ του Ζεβεδαίου και του λέγουν, «Διδάσκαλε, θέλουμε εκείνο, που θα σου ζητήσουμε, να μας το κάνεις». Αυτός τους είπε, «Τί θέλετε να σας κάνω;». Εκείνοι του είπαν, «Δός μας να καθήσουμε ο ένας στα δεξιά σου και ο άλλος στ‘ αριστερά σου όταν έρθει η μέρα της δόξας σου». ο Ιησούς τους είπε, «Δεν ξέρετε τί ζητάτε. Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι, που εγώ πίνω και να βαπτισθείτε στο βάπτισμα, που εγώ βαπτίζομαι;». Εκείνοι είπαν, «Μπορούμε». Και ο Ιησούς τους είπε, «Το ποτήρι, που εγώ θα πιώ, θα το πιείτε και θα βαπτισθείτε το βάπτισμα, το οποίο εγώ βαπτίζομαι. Το να σας βάλω όμως να καθήσετε στα δεξιά μου ή στα αριστερά, δεν είναι δικαίωμά μου να το δώσω αλλ’ είναι για εκείνους, για τούς οποίους έχει ετοιμασθεί». Και όταν οι δέκα το άκουσαν, άρχισαν να αγανακτούν εναντίον του Ιακώβου και του Ιωάννη. Ο δε Ιησούς τους κάλεσε και τους λέει, «Ξέρετε ότι εκείνοι που θεωρούνται άρχοντες των εθνών, τα καταδυναστεύουν, και οι μεγάλοι τα καταπιέζουν. Μεταξύ σας όμως δεν θα συμβαίνει το ίδιο. αλλ’ εκείνος που θέλει να γίνει μεγάλος μεταξύ σας, θα είναι υπηρέτης σας, και κείνος που θέλει να είναι μεταξύ σας πρώτος, θα είναι δούλος όλων. Διότι και ο Υιός του ανθρώπου δεν ήρθε να υπηρετηθή αλλά να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή του ως λύτρο για πολλούς».

Evangelium (Mk 10,32-45):

In jener Zeit versammelte Jesus die Zwölf um sich und kündigte ihnen an, was ihm bevorstand. Er sagte: Wir gehen jetzt nach Jerusalem hinauf; dort wird der Menschensohn den Hohenpriestern und den Schriftgelehrten ausgeliefert; sie werden ihn zum Tod verurteilen und den Heiden übergeben; sie werden ihn verspotten, anspucken, geißeln und töten. Aber nach drei Tagen wird er auferstehen. Da traten Jakobus und Johannes, die Söhne des Zebedäus, zu ihm und sagten: Meister, wir möchten, dass du uns eine Bitte erfüllst. Er antwortete: Was soll ich für euch tun? Sie sagten zu ihm: Lass in deinem Reich einen von uns rechts und den andern links neben dir sitzen. Jesus erwiderte: Ihr wisst nicht, um was ihr bittet. Könnt ihr den Kelch trinken, den ich trinke, oder die Taufe auf euch nehmen, mit der ich getauft werde? Sie antworteten: Wir können es. Da sagte Jesus zu ihnen: Ihr werdet den Kelch trinken, den ich trinke, und die Taufe empfangen, mit der ich getauft werde. Doch den Platz zu meiner Rechten und zu meiner Linken habe nicht ich zu vergeben; dort werden die sitzen, für die diese Plätze bestimmt sind. Als die zehn anderen Jünger das hörten, wurden sie sehr ärgerlich über Jakobus und Johannes. Da rief Jesus sie zu sich und sagte: Ihr wisst, dass die, die als Herrscher gelten, ihre Völker unterdrücken und die Mächtigen ihre Macht über die Menschen missbrauchen. Bei euch aber soll es nicht so sein, sondern wer bei euch groß sein will, der soll euer Diener sein, und wer bei euch der Erste sein will, soll der Sklave aller sein. Denn auch der Menschensohn ist nicht gekommen, um sich dienen zu lassen, sondern um zu dienen und sein Leben hinzugeben als Lösegeld für viele.