Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, π. Ιωάννης Ψαράκης

Ομιλία του π. Ιωάννου Ψαράκη στη Δοξολογία την 28.10.2007

19. Oktober 2007

Ομιλία του π. Ιωάννου Ψαράκη στη Δοξολογία την 28.10.2007

Εντιμότατε κ. Γεν. Πρόξενε!
Μαζί με το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο και τους Έλληνες Ορθοδόξους Χριστιανούς της περιοχής Ντύσσελντορφ, σας καλωσορίζω στην πόλη και στην Ενορία μας και σας εύχομαι από βάθους καρδίας υγεία και καλή παραμονή με την οικογένειά σας και κάθε ευλογία παρά του δοτήρος Κυρίου Ιησού Χριστού στο έργο που σας έχει εμπιστευθεί με εμπιστοσύνη και ελπίδες η πατρίδα.
Αγαπητοί μου Έλληνες αδελφοί!
Είμαστε σήμερα στην Εκκλησία μας όχι μόνο για να επιβεβαιώσουμε την Ορθοδοξία μας και την πίστη μας στην Αγία μας Εκκλησία, αλλά και για να τιμήσουμε την Ελλάδα μας και την ιστορία της, αποτίοντας σεβασμό, τιμή και ευγνωμοσύνη στο ΟΧΙ του 1940 και στους ήρωες δημιουργούς του προγόνους μας.
Σ΄ όλη μας άλλωστε τη ζωή αυτό κάνουμε. Ξεφυλλίζουμε τιμές και δόξες, θυμιατίζουμε τάφους και λάβαρα, ανασαίνουμε αλήθεια και λευτεριά, ανανεώνουμε όρκους φιλοπατρίας και φιλανθρωπίας, συνεχίζουμε και φανερώνουμε την Ελλάδα και τον Έλληνα. Εκείνον το μυστηριώδη και ανυπόταχτο γίγαντα, που διάλεξε την Ελλάδα για πατρίδα και σκοπιά και ξεσηκώνεται κι αντιστέκεται κάθε φορά που η παραφροσύνη αυθαδιάζει, βιάζει τον άνθρωπο και τον πολιτισμό και επιχειρεί άδικα και ανερυθρίαστα να επιβάλλει στον κόσμο ιδέες και πρακτικές που δεν του ταιριάζουν.
Εκείνον τον Έλληνα, εκείνον τον ήρωα, εκείνον τον άνθρωπο φανερώνουμε και τιμούμε κι εμείς σήμερα και τον προβάλλουμε και τον παραδίνουμε στα παιδιά μας εδώ στη Γερμανία, όπως κάνουν και όλοι οι άλλοι ομογενείς στην πατρίδα και όπου αλλού βρίσκονται στην οικουμένη.
Γι αυτό και θυμίζουμε και βροντοφωνούμε:
Δεν είναι συμπτωματικό και απροσδόκητο δημιούργημα του 1940 ο Έλληνας του ΟΧΙ. Είναι ο Έλληνας των αιώνων. Ο ίδιος κι απαράλλαχτος από τους μυθικούς ακόμη χρόνους. Το ΟΧΙ που είπε το 40, είναι η νεοελληνική μετάφραση του «Μολών λαβέ», που είπαν οι πρόγονοί μας πριν 2400 χρόνια στις Θερμοπύλες. Μόνο αυτός που έχει στην ψυχή και στο αίμα του το πρώτο, και αψηφά την υπεροπλία και το θάνατο, και βάνει την τιμή και την πατρίδα πάνω από τη ζωή, μόνο αυτός μπορεί να πει το ΟΧΙ του 40 και να γράψει όχι μόνο ως στρατός, αλλά και ως γυναικόπαιδα και άμαχος πληθυσμός το αξιοθαύμαστο έπος της Πίνδου και της Αλβανίας και της Εθνικής Αντίστασης. Και δεν το λέμε εδώ σαν ματαιόδοξη και ανώφελη καύχηση. Το είπαν και το έγραψαν τότε οι εφημερίδες του ελεύθερου κόσμου και αργότερα οι σοβαροί ιστορικοί και ερευνητές. Έχουμε μάλιστα την ευκαιρία να το δούμε σήμερα στην αίθουσα του Ενοριακού μας Κέντρου και σε μια έκθεση γελοιογραφίας, που ετοίμασε ο κ. Συμεών Γκόρμπας από το Εργατικό Κλιμάκιο της πόλεώς μας, όπως το είδαν και το απαθανάτισαν από τη σκοπιά τους οι σκωπτικοί γελοιογράφοι της εποχής.
Ο γνήσιος πατριωτισμός, που υπερασπίζεται τα όσια και τα ιερά των λαών, τους βωμούς και τις εστίες τους, τις παραδόσεις και τα υψηλά ιδανικά τους, δε σχετίζεται με ναρκισσισμούς και αυτολατρείες, δεν επιτρέπει εθνικισμούς και πατριδοκαπηλείες, δεν επιδιώκει επαίνους και ιδιοτέλειες. Είναι έκφραση και γνώρισμα πανανθρώπινης εμβέλειας, αστείρευτη πηγή και ασάλευτο θεμέλιο υγιούς πολιτισμού.
Γι αυτό και παρακαλούμε και παραγγέλλουμε:
Κρατείστε, Έλληνες αδελφοί, ως κόρη οφθαλμού, τα ιερά διδάγματα του ΟΧΙ του 40. Την πίστη στο Θεό και την αγάπη προς την πατρίδα. Τον ηρωισμό και τη γενναιότητα στην υπεράσπιση της αλήθειας και του δίκιου. Την ευγένεια και την αυτοθυσία απέναντι στο θράσος και την αναίδεια. Το Σταυρό και τη φιλανθρωπία απέναντι στις φίλαυτες προκλήσεις ατόμων, ομάδων και λαών της εποχής μας και δόστε τα, όσο μπορείτε πειστικότερα, στα παιδιά μας.
Εμείς πήραμε πρότυπα υγιή και ζωογόνα από τους προγόνους μας, που μας κράτησαν και μας κρατούν ακόμη κωφούς και ανεπηρέαστους απέναντι στις ποικιλώνυμες και ιδιαίτερα δελεαστικές και άκρως επικίνδυνες σειρήνες του καιρού μας. Πού και ποιά όμως πρότυπα θα βρουν και θα έχουν τα παιδιά μας, που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν σε τριβόλους και παγίδες, σε φοβίες και ανασφάλειες, σε διεθνισμούς και απαξιώσεις, σε υλοκρατικές φιλοσοφίες, σε κοινωνίες βουβές και απρόσωπες, χωρίς Θεό και χωρίς αγάπη;
Κι εσείς, παιδιά μας, που πληγώνεστε άκριτα και ανελέητα από την ίδια σας τη μεγάλη και θαυμαστή πατρίδα και καλείστε να υποβαθμίσετε και να αγνοήσετε ή και να περιφρονήσετε τους αγώνες και την ιστορία της Ελλάδας μας, τα ιερά σύμβολα και τα δρώμενα των εθνικών μας επετείων, αντισταθείτε!
Επιλέξτε τη γνώση και την αλήθεια, την πίστη στο Θεό και την ανόθευτη φιλοπατρία. Αρνηθείτε τον κόσμο που έρχεται από το τίποτα και επαγγέλλεται το τίποτα. Γευθείτε Ελλάδα και Ορθοδοξία και θα είστε ελεύθεροι, οικουμενικοί και δακτυλοδεικτούμενοι.
Αγαπητοί μου, Έλληνες αδελφοί!
Ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος τείνει να ξεχαστεί κι όμως σκληροί πόλεμοι, κηρυγμένοι και ακήρυχτοι, συνεχίζονται. Η αλήθεια και το δίκιο είναι σήμερα περιθωριακές και παρεξηγούμενες έννοιες. Η ηθική αντίσταση βαπτίζεται αναχρονισμός και αφέλεια. Ας είμαστε με ανοιχτά τα μάτια κι ας μή συμφωνήσουμε. Γι αυτά πολέμησαν οι πρόγονοί μας. Αυτά είναι τα αιτήματα και τα πιστεύω της πανανθρώπινης ψυχής. Όπως το ΟΧΙ και η Αντίσταση του 40, δεν ήταν μόνο του στρατού αλλά και του λαού μας, έτσι και η σημερινή ευθύνη δεν είναι μόνο των κυβερνητών και των ισχυρών. Είναι και των λαών. Είναι και δική μας. Ας το παραδεχτούμε κι ας πράξουμε το δικό μας χρέος. Αυτό θα είναι η καλύτερη μνήμη και η πιο ανυπόκριτη τιμή στο γεγονός που γιορτάζουμε και στους ήρωες παππούδες, πατέρες και αδελφούς μας του 1940.
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940!
Ζήτω η Ελλάδα!
Ζήτω ο Ελληνισμός της Γερμανίας!