Του π. Ιωάννου Ψαράκη
Ματιές στο εορταστικό Δωδεκαήμερο του 2007-2008
Στην εκκλησιαστική ορολογία γνωρίζουμε την περίοδο Χριστουγέννων-Φώτων του κάθε χρόνου ως Δωδεκαήμερο. Είναι έντονα λειτουργικό χρονικό διάστημα, σημαδεμένο από τα μεγάλα γεγονότα της Γέννησης, της Περιτομής και της Βάπτισης του Χριστού, μεταφρασμένα σε Θείες Λειτουργίες και άλλες Ιερές Ακολουθίες, ‘Εξομολόγηση, Νηστεία καί Θεία Κοινωνία. Όπως μάλιστα απαιτεί το λειτουργικό τυπικό, που θέλει τις παραπάνω γιορτές να προεορτάζονται και να μεθεορτάζονται μέρες ή και εβδομάδες, το Δωδεκαήμερο είναι μια συνεχής εορτή που φαίνεται και αλλού αλλά και στη διακοπή της νηστείας Τετάρτης και Παρασκευής από την ημέρα των Χριστουγέννων μέχρι και τις τέσσερις Ιανουαρίου.
Η Εκκλησία έχει κάθε λόγο να γιορτάζει αυτά τα γεγονότα και αυτές τις ημέρες. Από τη μια για τον ιδρυτή και αρχηγό της Κύριο Ιησού Χριστό και από την άλλη για τους πιστούς της, που καλούνται να ζήσουν όσο πιο γνήσια και ανθρώπινα γίνεται την πίστη τους και να χαρούν τόσο τη θεολογική όσο και την ανθρώπινη διάστασή της. Δεν πιστεύουν μόνο στον Παράδεισο και στη μεταθανάτια ζωή αλλά και στην παρούσα, γι αυτό και πρέπει να την ομορφαίνουν, να την εξανθρωπίζουν, να την κάνουν πρότυπο για τα παιδιά τους και να τη φανερώνουν με περηφάνεια στους επισκέπτες από την Ελλάδα και αλλού αλλά και στους Γερμανούς και άλλους φίλους των. Μπορεί να έχουν και τα στοιχεία της υπερβολής και της ματαιοδοξίας οι στολισμοί των σπιτιών και των δένδρων, τα ειδικά γλυκά και φαγητά των ημερών, οι επισκέψεις και οι προσωπικές, ταχυδρομικές, τηλεφωνικές και ηλεκτρονικές ευχές. Ζωντανεύουν όμως συγγένειες και φιλίες, αναζωπυρώνουν παγωμένα αισθήματα, επανεξετάζουν ξεχασμένες υποχρεώσεις, επαναπροσδιορίζουν στόχους και προοπτικές, ενθαρρύνουν την αυτοκριτική και διεγείρουν την αυτοσυνειδησία.
Για όλα αυτά, όπως είναι φανερό και όλοι ξέρουμε, είναι ανάγκη να συναντηθούν και στις μέρες αυτές ο θεϊκός και ο ανθρώπινος παράγοντας με καθοριστικό το ρόλο του ανήσυχου και ανικανοποίητου αλλά και δημιουργικού ανθρώπου, που καλείται να αξιοποιήσει όσα ο Θεός έχει δώσει και φανερώνει πλουσιοπάροχα και ασταμάτητα στο χώρο και στο χρόνο της κάθε συγκεκριμένης ύπαρξης. Ό,τι υπάρχει γύρω μας, Εκκλησία, σπίτι, καταστήματα, Μέσα επικοινωνίας, Αρχές, Υπηρεσίες, σχολεία, παιδιά, ηλικιωμένοι, πλούσιοι, φτωχοί, υγιείς, ασθενείς, φυλακισμένοι, νεκροί και τόσα άλλα, είναι μια μικρογραφία του κόσμου, ένα παράθυρο για να δούμε και να γνωρίσουμε ή να φανταστούμε ό,τι βρίσκεται πέρα από το χρονικό και τοπικό καθημερινό μας ορίζοντα. Είναι εκπληκτικό να πιστεύουμε πως ο Χριστός γεννάται για τον κόσμο, μετέχει στους πόνους και στα βάσανά του και αγιάζει συνεχώς τον άνθρωπο και τη σύνολη δημιουργία Του. Είναι συγκινητικό και παρήγορο να βλέπουμε και να ακούμε τον Κύριο της ζωής και του θανάτου να πορεύεται ατάραχος και με εμπιστοσύνη, αγάπη, ειρήνη, ταπείνωση, υπομονή και συγχώρηση μέσα στον κόσμο που τον διώκει. Είναι χαρμόσυνο και σωτήριο να διαπιστώνουμε πως συνεχίζουμε το δοκιμασμένο δρόμο των Αγίων και των προγόνων μας. Είναι ελπιδοφόρο και ανανεωτικό να αναγνωρίζουμε και να αποδεχόμαστε τη δική μας ευθύνη στην κακοδαιμονία του κόσμου και να τολμούμε όρκους και αποφάσεις για περισσότερο φως και δικαιοσύνη και συνεργασία στην πορεία του. Είναι σωματικά και ψυχικά ζωογόνο να ξαναγεμίζουμε την μπαταρία του νου και των αισθημάτων μας απέναντι στο Θεό, στον άνθρωπο και στον κόσμο.
Σ΄ αυτό το πνεύμα γιορτάζει η Εκκλησία τις γιορτές της όλο το χρόνο και νοηματοδοτεί τη ζωή της και καλεί τους πιστούς της να ζουν και να χαίρονται. Σ΄αυτό το πνεύμα κάλεσε και η Ενορία μας του Αγίου Ανδρέου Ντύσσελντορφ όλους να ζήσουμε το Δωδεκαήμερο που πέρασε. Άρχισε από τις 16 π. Δεκεμβρίου με τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή, που ετοίμασε με τους Συλλόγους των Ελλήνων και το Leibniz-Gymnasium με θέμα «το ψωμί στην περίοδο των Χριστουγέννων στις διάφορες περιοχές της Ελλάδας», όπου γνωρίσαμε και χαρήκαμε τον πλούτο των ελληνικών μας παραδόσεων. Συγχαρήκαμε τους δημιουργούς για τη φιλότιμη και υπεύθυνη συμμετοχή τους και υποσχεθήκαμε να συνεχίσουμε του χρόνου με άλλη θεματική ενότητα τον κύκλο των εθίμων και παραδόσεων που ανοίξαμε από το 2006. Η Χοροεσπερίδα των Χριστουγέννων, χωρίς τσιγάρο πια στην ενοριακή μας αίθουσα, μας μάγεψε με την ελληνική μας μουσική και μας ένωσε στους ολοζώντανους ελληνικούς χορούς μας. Ευχαριστήσαμε Τον δωρεοδότη Θεό με δοξολογία την Πρωτοχρονιά και γευθήκαμε με αγάπη και δικαιοσύνη την ευλογημένη Βασιλόπιτα που μας έφεραν πρόθυμα οι Ορθόδοξες Ελληνίδες. Νοιώσαμε και ανταποδώσαμε τη χαρά των καλαντιστάδων τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Αγιασθήκαμε με τον Αγιασμό και την ευλογία της Εκκλησίας. Αγιάσαμε στα Φώτα τη λίμνη του Benrather Schloss και τον κόσμο και χειροκροτήσαμε τον τολμηρό κολυμβητή μας Κοσμά Κατσάμπαλη που μας έφερε τον Τίμιο Σταυρό από τα παγωμένα νερά. Αλληλοευχηθήκαμε, είπαμε τα κάλαντα, δώσαμε και πήραμε δώρα, απολαύσαμε την ελληνική μας κουζίνα στα νηστήσιμα και στα αρτίσιμα. Προσπαθήσαμε να πάμε ένα χαιρετισμό αγάπης στις φυλακές και στα νοσοκομεία. Χαρήκαμε τους πιστούς μας στην Εκκλησία, στην Εξομολόγηση, στη Θεία Κοινωνία. Καλοδεχτήκαμε τους επισκέπτες μας και τους κατευοδώσαμε με τις καλύτερες ευχές μας.
Μπράβο σας Έλληνες ορθόδοξοι χριστιανοί! Κρατάτε πάντα τιμημένη και περήφανη τη Μετανάστευσή μας στη Γερμανία. Αγαπάτε και ευγνωμονείτε τη φιλόξενη χώρα που ζούμε και δίνετε μαθήματα ευγενούς και πολιτισμένης συνύπαρξης λαών και πολιτισμών, διαψεύδοντας όσους μιλούν για σύγκρουση και αδιέξοδο. Χρόνια πολλά και ευλογημένα. Υγεία και ειρήνη στο 2008. Η Αγία μας Εκκλησία θα σας συνοδεύει πάντοτε με έμπρακτη, ανυπόκριτη και ανιδιοτελή αγάπη.
